به نقل از «آنا»

اهتزاز «درنای ساداکو» در موزه سینمای ایران

تاریخ انتشار: ۸ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۸۳۷۶۶۱

به گزارش گروه فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، فاطمه محمدی عضو هیات مدیره موزه سینما با بیان اینکه امروز شاهد یک برنامه فرهنگی منحصر به‌فرد هستیم، گفت: موزه سینما یکی از مجموعه‌های فرهنگی جذاب برای اهالی سینما است که دارای فضای آموزشی، تفریحی و فرهنگی است. همانطور که می‌دانید سینمای کودک نیز نقش بسیار مهمی در جامعه دارد، زیرا فیلم‌های کودک باعث تقویت خلاقیت، افزایش قدرت حل مسئله و باعث رشد و توسعه اجتماعی می‌شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی ادامه داد: امروز همزمان با نیمه شعبان برای رونمایی و جانمایی پرچم متبرک به حرم حضرت علی (ع) و همچنین اهداء «درنای ساداکو» دور هم جمع شدیم.

در ادامه این مراسم احمد میرعلایی، مدیرعامل سابق بنیاد سینمایی فارابی، گفت: در دوره بیست و پنجم تا بیست و هفتم جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان، دبیر این رویداد فرهنگی بودم. یادم می‌آید دوره بیست و پنجم جشنواره فیلم کودک و نوجوان همزمان با سالروز ازدواج حضرت علی (ع) و حضرت فاطمه زهرا (س) شده بود. به همین دلیل با عتبه آستان مقدس حضرت امیرالمومنین (ع) در نجف صحبت‌هایی صورت گرفت تا پرچمی که مدت‌ها در گنبد حضرت امیرالمومنین (ع) بود، به سینمای ایران اهدا شود.

میرعلایی با بیان اینکه قصد ما این بود که پرچم را به نمایندگی از سینمای ایران بگیریم، افزود: در راستای این کار خانم فریبا کوثری در کشورعراق حاضر شدند و به نمایندگی از سینمای ایران پرچم را از مسئولین بارگاه حضرت علی (ع) تحویل گرفت و در سال ۱۳۹۱ همزمان با افتتاحیه جشنواره فیلم کودک و نوجوان طی مراسم معنوی بسیار باشکوهی آنرا به اهتزاز درآوردیم.

این مدیر فرهنگی بیان داشت: این پرچم در طول این سال‌ها امانتی نزد ما بود و با توجه به اینکه متعلق به همه جامعه هنری بود تصمیم گرفته شد تا آن را به موزه سینما اهدا کنیم. این پرچم در سال‌های گذشته در روز تشیع شهدای غواص و مناسبت‌های دیگر نیز مورد استفاده قرار گرفت. برکت نام حضرت علی (ع) در آن‌سال به گونه‌ای بود که کودکان کل نوار کمربند شهر‌های ایران در جشنواره فیلم‌های کودکان و نوجوانان شریک شدند و قرار بر این شد که جشنواره دو هفته زودتر در روستا‌های ایران و توسط کاروان‌هایی برگزار شود.

میرعلایی افزود: در این کاروان‌ها، کالا‌های فرهنگی درجه یک به همراه سینمای سیار به روستا‌ها برده شد و فیلم‌ها به نمایش درآمدند و طی سال‌های بعد هم این روند ادامه پیدا کرد. در سال اول، این اتفاق را با نام مبارک حضرت علی (ع) رقم زدیم و جشنواره در سال بعد به نام فاطمه زهرا (س) نامگذاری شد. در آن جشنواره، هفت خشت آماده شد و هفت هنرمند اعلام آمادگی کردند تا به نیت هنرمندان در ساخت حرم حضرت فاطمه زهرا (ع) در بقیع پیشگام شوند و آنها را به روی صحنه آوردند. سال بعد از آن نیز، این رویداد به نام رسول اکرم (ص) نامگذاری شد و پرچمی منقوش به نام ایشان آماده شد.

میرعلایی با بیان اینکه در همان سال سفری به ژاپن داشته است، گفت: یادم می‌آید زمانی بود که آمریکایی‌ها هیروشیما را بمباران کرده بودند و کل این شهر نابود شده بود. «ساداکو» کودکی در ژاپن بود و زمانی که به مدرسه می‌رود، در مسابقه دومیدانی شرکت می‌کند و بر اثر عواقب ناشی از تشعشعات به زمین می‌خورد و بیماری او روز به روز شدت بیشتری می‌گیرد. درنا یکی از پرنده‌های افسانه‌ای کشور ژاپن است به همین دلیل مادر ساداکو به او می‌گوید اگر با استفاده از اریگامی، هزار درنا درست کنی خداوند تو را شفا می‌دهد. این بچه به عشق خداوند دست به کار ساخت درنا‌های کاغذی می‌شود.

احمد میرعلایی خاطرنشان کرد: این درنا یکی از همان هزار درنایی است که ساداکو درست کرده است (که متاسفانه در نهایت ساداکو فوت می‌کند.) بعد‌ها بنیاد ساداکو تشکیل شد و در آن درنا‌های ساخته شده توسط این کودک، با نهایت دقت و حساسیت به عنوان یک سرمایه ملی در کشور ژاپن حفظ می‌شوند. کشور ژاپن مراقبت ویژه‌ای از این درنا‌ها انجام می‌دهد و معمولا آنها را به هر کشوری هدیه نمی‌دهد. تنها دو عدد از این درنا‌ها در کشور آمریکا و سوئد نگهداری می‌شود. بنا به دعوتی که جشنواره فیلم کودک و نوجوان از بنیاد ساداکو انجام داده بود و طی بررسی‌های مختلف که ایران را به عنوان کشوری صلح طلب دانستند درنای ساداکو را به ایران هدیه دادند و در همان سال طی بازدیدی که از موزه سینما داشتند درخواستشان این بود که این درنای با اهمیت در موزه سینما نگهداری شود.

این مدیر فرهنگی همچنین گفت: نکته مهم این است که آن سال جشنواره فیلم کودک و نوجوان به حمایت از کودکان درگیر جنگ نامگذاری شده است.

محمدی عضو هیات مدیره موزه سینما در پایان بیان داشت: حمایت کودکان موضوعی مهمی است و جانمایی این درنا‌ها می‌تواند شروع برنامه‌ای برای کودکان، حمایت از صلح و مخالفت با جنگ باشد.

گفتنی است در این مراسم یک عدد درنای اصل ساداکو، یک عدد ماکت درنای فلزی، دو عدد تندیس جشنواره فیلم کودکان و نوجوانان، نشان‌های جشنواره کودک و نوجوان توسط احمد میرعلایی به موزه سینما اهداء شد که به زودی در اتاق کودک و نوجوان موزه سینما در معرض دید برای کودکان و بازدیدکنندگان قرار خواهد گرفت. همچنین پرچم متبرک به گنبد امیرالمومنین (ع) که به موزه سینما اهدا شده بود در این مراسم رونمایی و در اتاق دفاع مقدس قرار گرفت.

انتهای پیام/

منبع: آنا

کلیدواژه: موزه سینما هیروشیما سینمای ایران سینمای کودک جشنواره فیلم کودک و نوجوان سینمای ایران موزه سینما حضرت علی درنا ها فیلم ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۸۳۷۶۶۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

موزه‌ای که به یک فقر تربیتی پاسخ گفت/ اسباب‌بازی، دروازه شور خلاقانه

به گزارش گروه فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، موزه اسباب‌بازی تهران با دنیایی از ادوات بازی به دنبال ترمیم یک خلأ تربیتی است که میلیارد‌ها اعتبار دستگاه‌های عریض و طویل قادر به حل و فصل آن نبوده‌اند. خلاقیت همراه با مشارکتی شادمانه.

در امتداد خیابان نوفل لوشاتو اگر چند سفارت‌خانه را رد کنید و خود را به کوچه لولاگر برسانید، در یکی از آن خانه‌های تاریخی با در و پنجره‌های چوبی دنیایی از اسباب‌بازی در انتظار شماست. اینجا نه سرزمین آلیس است و نه داستان اسباب‌بازی‌ها که تنها در مجاز لذت آن را تجربه کرده باشید. اسباب‌بازی‌هایی از دهه‌ها و سده‌ها قبل از جای جای دنیا انتظار شما را می‌کشد تا کودک درونتان را دوباره برای معصومیت، خلاقیت، بازیگوشی، مهربانی و اندیشه ناب دعوت کنید.

موزه اسباب‌بازی تهران در چند بخش نمایشگاهی دائمی از ادوات بازی است که برخی از آنها، چون گنجینه‌ای پس ذهن کودکان دیروز و بزرگسالان امروز باقی مانده است. این موزه نه تنها برای کودکان بلکه برای بزرگسالان نیز یادآور تمامی شیرینی‌های کودکی است. از ژولیده تا عروسک تدی، از بچه‌های توپل تا باربی، از عینک‌های سه بعدی تا هواپیما‌ها و ماشین‌ها، آتاری، آدم آهنی و دنیای لگو‌های چوبی و پلاستیکی. راهنمای موزه در مورد تاریخ هر یک از این اسباب‌بازی‌ها می‌گوید و اینکه برخی به تصادف و برخی بر اساس سرگذشت افراد و آدم‌ها شکل گرفته و به عنوان عروسک وارد بازار شده است.

در پس سرگذشت برخی تلخی‌هایی نهفته و برخی نیز خلاقیت‌های بزرگتر‌ها برای خلق شادی را به دنبال دارد. موزه از دالانی بازدیدکنندۀ شگفت‌زده را به سرزمین عجایبی که از آلیس به یاد داریم هدایت می‌کند و در ادامه راهرویی از عروسک‌های سیرک، دلقک‌ها، آکروبات باز‌ها و ژیمناست‌های کوچک و رنگارنگ مشاهده می‌شود.

انتهای راهرو عروسک‌های بومی محلی در انتظاراند. سوتک‌ها، نخودی‌ها، تکم، نردبان یعقوب، عروسک برکت و صد‌ها شگفتی که هر یک با لبخندی تو را به شادی و بازی دعوت می‌کنند.

این موزه جایی برای تنفس در مقابل سختی‌ها است

مدیر موزه در وضعیتی که کار فرهنگی صرفه اقتصادی ندارد معتقد است در همین فشار‌های اقتصادی باید تلاش کنیم حال همدیگر را بهتر کنیم. به ویژه برای کودکان باید فضایی برای شادی و تنفس ایجاد کرد. به شخصه به دنبال این بودم که حداقل یک فضایی ایجاد شود برای کودکان و خانواده‌ها که چند ساعت لبخند بزنند.

آزاده بیات با اشاره به اینکه این موزه صرفاً به دنبال نمایش اشیا نیست، ادامه داد: ما به دنبال تعامل با بچه‌ها و آموزش و ساخت عروسک و آشنا کردن آنها با بازی‌های مختلف فردی و جمعی هستیم.

وی افزود: در گذشته کودکان اسباب‌بازی خود را خود می‌ساختند و تولید صنعتی اسباب‌بازی نداشتیم و اسباب‌بازی با دست کودک یا والدین وی ساخته می‌شد. تکرار این تجربه پیوندی به جریان زنده زندگی است.

مدیر موزه اسباب‌بازی با اشاره به فعالیت خود در حوزه آموزش کودکان اضافه کرد: نتیجه تجربیات من این بود که در خصوص فضا‌های بازی و معرفی اسباب‌بازی با کمبود مواجه‌ایم به همین دلیل موزه را به عنوان بستری برای زنده شدن بازی‌ها طراحی و اجرا کردم.

بخشی از تاریخ شفاهی از زبان عروسک‌ها

به گفته بیات در این موزه برنامه‌های پژوهشی نیز دنبال می‌شود و اینکه بتوان از طریق اسباب‌بازی‌ها و عروسک‌ها بخشی از تاریخ شفاهی را معرفی کرد. پیش از این نیز پژوهش‌های متعددی صورت گرفته که از خروجی آن مدد می‌گیریم.

فعال حوزه کودک تأکید کرد: این تصور که اسباب‌بازی‌ها همه خارجی هستند، درست نیست و در همین موزه بخشی مجزا به اسباب‌بازی‌های بومی ما اختصاص یافته و حتی کودکان می‌توانند در فرصت بازدید با برخی از آنها بازی کنند.

وی متذکر شد: این فرایند در معرفی عروسک‌ها و اسباب‌بازی‌ها می‌تواند منجر به تولید و معرفی عروسک‌های بومی به بازار شده و خانواده‌ها را با بخشی از فرهنگ و هویت ما پیوند بزند.

بیات به تجربه‌های قابل توجه بازدید کودکان اشاره کرد و گفت: در وضعیتی که کودکان گرفتار بازی با گوشی شده‌اند، تلاش داریم با تجربه و تعامل این روند اشتباه شکسته شود. بار‌ها شده است که والدین اذعان کرده‌اند کودکشان در خانه به دلیل بازی با گوشی حتی به اسباب‌بازی‌های خود دست نمی‌زند، اما در موزه برایش جذابیت داشته و به دست گرفته است.

مدیر موزه اسباب‌بازی متذکر شد: این تجربه و تعامل با اسباب‌بازی‌های مفهومی و آموزنده هم برای والدین و هم کودکان مفید است چراکه به تجربه ثابت شده نمی‌توان صرفاً با دستور و امر و نهی کودک را با بازی آشتی داد.

وی در خصوص برنامه‌های این موزه جهت تعامل با مدارس و مهد‌های کودک نیز تصریح کرد: علاوه بر بازدید‌های گروهی مهد‌ها و مدارس ما تور‌های مختلف برای گروه سنی مختلف داریم. به عنوان مثال کودکان با فرایند کشف و جستجو وارد موزه می‌شوند. در نهایت نیز برای اشیا موزه قصه می‌سازند.

بیات خواستار ارتباط گیری با کتاب‌های درسی شد و گفت: ما می‌توانیم اشیا مختلفی که در کتاب‌های درسی مانند علوم آمده را به دانش آموزان معرفی کنیم و بچه‌ها می‌توانند به عینه در موزه تماشا کرده و در واقع در قالب یک بازدید تجربی جذابیت آموزشی بی‌نظیری را تجربه کنند.

مدیر موزه اسباب‌بازی متذکر شد: پیوند آنچه در مدرسه سپری می‌شود و اشیا موزه یکی از اهداف ما است تا بتوانیم موزه را به عنوان مجموعه‌ای زنده و تعاملی به کودکان معرفی کنیم.

اسباب‌بازی‌ها خود یکی از گنجینه‌های شور و شعف و یادگیری هستند. هر کدام از ما این شیرینی را در گوشه‌ای از ذهن و خاطرات خود داریم و چه بسا که از بازی‌ها بسیار آموختیم. این روز‌ها که صنعت و تکنولوژی کودکان ما را از این دنیا ربوده‌است، چه نیکو که شهد شیرین دنیایی سراسر آرامش و مهر را به آنها بچشانیم.

انتهای پیام/